Gdy w nocy robi się ciemno, to znajome kształty stają się dziwnie straszne, wychodzą z szafy. I choć mama mówi, że to jej wyobraźnia, to Lulu i tak nie potrafi powstrzymać uczucia lęku.
Siła wyobraźni jest mocą, która stwarza zamki z piasku, gdy jesteś na plaży i potwory w szafie, gdy zapada noc. Siła wyobraźni to siła, która potrafi z jedną sekundę nastraszyć dorosłego lub dziecko tak bardzo, że długo nie potrafią się uspokoić. Siła wyobraźni stworzyła najwyższe budowle na świecie i piękne zabawki czy ciekawe książki. To także ona stwarza to, czego się boimy, mimo że tego nie ma: nawiedzone domy, niebezpiecznych ludzi czy opowieści o trudnej przyszłości. Siła wyobraźni jest przyjaciółką, która przychodzi, gdy w szkole zadają długie wypracowanie na tematy z dawnej historii.
Wyobraźnia to dobrą koleżanką, która jest gotowa wspierać, ale czasem warto podziękować jej za wysiłki Jest jak czarodziejska różdżka, której można użyć na wiele sposobów. Wieczorem, gdy dzień się kończy i jest wreszcie ciemno i cicho, a Lulu niestety nie może spać, mama gasi światło, siada na brzegu łóżka i cicho mówi:
Połóż się wygodnie na plecach w swoim łóżku. Jeśli potrzebujesz połóż obok siebie ulubioną zabawkę lub ulubiony kocyk. Teraz użyjemy twojej wyobraźni by uspokoić umysł i ciało.
-Czy jest ci wygodnie? To świetnie! A teraz skup uwagę na brzuszku. Poczuj jak z każdym wdechem i wydechem twój brzuch lekko się podnosi i delikatnie opada. Podnosi i opada. Podnosi i opada.
Wdech i wydech.
Wyobraź sobie, że twoje ciało jest jak syrop klonowy lub gorąca czekolada i rozlewasz się powoli na łóżku. Plecy, pupa, tyły nóg i ramiona i ręce, rozlewają się na materacu. Syrop albo czekolada rozlewa się na łóżku coraz bardziej i bardziej, dzięki czemu twoje ciało jest rozluźnione i spokojne.
I znowu poczuj jak plecy, pupa i tyły nóg przyklejają się do materaca.
A teraz wyobraź sobie, że jesteś jak spaghetti.
Twoje nogi i ręce robią się długie, bardzo długie i cieknie. Jesteś jak spaghetti: długi i cienki. Twoje ręce i nogi wydłużają się i wydłużają. Nogi są już tak długie, że sięgają do drugiego pokoju albo już poza ściany budynki. Podobnie ręce: robią się długie i cienki i wychodzą na zewnątrz.
A teraz szyja staje się długą nitką spaghetti. Wyobraź sobie, że ciągnie się i ciągnie, aż głowa oddala się od ramion i klatki piersiowej. Poczuj jak twoja szyja robi się długa i cienka, a głowa lekka.
Wdech. Wydech.
Plecy, pupa i tyły nóg rozlały się na łóżku jak gorąca czekolada. Nogi i ręce oraz szyja są długie jak spaghetti.
Skup uwagę na brzuszku. Poczuj, jak się podnosi i opada. Podnosi się i opada. Podnosi…i opada… raz, dwa, trzy….
Dobranoc.
Dzięki sile wyobraźni ciało Lulu robi się lekkie i rozluźnione, strachy znikają a cienie na ścianach usnęły słuchając głosu mamy. Z siłą wyobraźni można się zaprzyjaźnić, korzystać z niej, gdy chcesz i gdy jej siła jest ci potrzebna, a innym razem uprzejmie podziękować jej za pomoc i wsparcie.
Kochany czytelniku! Uprzejmie donoszę, że już możesz kupić do swojej biblioteczki trzeci to bajek o empatii.
